ن : کامی
به نام خدا
اول از همه بهار رو دوباره بهتون تبریک میگم و امیدوارم دیروز یعنی سیزده به در بهتون خوش گذشته باشه.
مثل اکثر شماها من هم به اتفاق خانواده رفتم به دامان طبیعت. اول که رسیدم زود رفتم سراغ جمع کردن هیزم ، شاخه های درخت و این جور چیزا جمع میکردم و خوب شد که کم جمع کردم حالا چراشو بعدا میفهمین. این هیزم هارو کمی اونور تر از جایی که نشسته بودیم گذاشتم و رفتم نشستم . کمی اونور ما، یه خونواده ای بودن که یه زن به همراه چهارتا بچه بودن و وضعیت خوبی نداشتن . ما هرکاری میکردیم چهار چشمی میپاییدنمون و کلا احساس خوبی نداشتیم و تصمیم گرفتیم بریم اونطرف باغ بشینیم وسایلار برداشتیمو بعد از جابجایی همه ی اساس ، رفتم که هیزم ها رو بیارم که اصلا هیزمی پیدا نکردم . هیزمی که من موقع جمع کردنش انگشتمم زخمی شده بود نبود همینجوری که نگاه میکردم دیدم هیزما ارو اون خانواده ای که گفتم یه خانوم و چند تا بچه بودن ، برداشتن خواستم برم بگیرم که جو گیر شدم مطالبی که درباره ی عشق ورزیدن به هم نوع و محبتو قانون جاذبه و در راه خدا خوب کن و این قضایا یادم اومد با خودم گقتم اینم عیدی من به اینا عیب نداره . راه افتادم برم پیش خانوادم. تو این فاصله خم و راست شدن هایی که واسه هیزما کشیدم یادم اومد ازونطرف انگشتمم یه دفه زوق زوق کرد انگار دردش بیشتر شد داداشم پرسید هیزما چی شد؟ گفتم اونا برداشتن .بابام گفت عیب نداره میرین بازم جم میکنین که خودم پاشدمو گفتم نه میرم ازشون میگیرم رفتم جلو که دیدم هیزما رو اتیش زدن به زنه گفتم خانوم اینا رو من جمع کردم واسشون زحمت کشدم زنه گفت خب بچه ها برداشتن من خودمو کنترل کردم و با لبخند گفتم عیب نداره عیب نداره برگشتم دیگه حرف هیزمو پیش بقیه نزدم.
هدفم از نوشتن این تجربه این بود که بگم خوندن حرف های خوب با عمل کردن به حرف های خوب فرق میکنه فقط دونستن حرفای خوب یه نفرر رو درست حسابی بار نمیاره باید توی اجتماع باشی و بر اثر تمرین عمل کردن به افکار خوب رو یاد بگیری
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت: